ne kaldı
harflerden başka tutunacak
sesler de uzaklaşıyor
aşk desen kurşun
sıyırıp geçti üzümü
aşk desen kurşun
sıyırıp geçti üzümü
makaslar kırıldı
boyuma ve huyuma göre
bir hayat biçemiyor terziler
sokağa çıksam
karşıdan karşıya ölüm
çok zamandır bir baş dönmesi
ve içimde cız sesi
dedim ya, ne kaldı
bir kent ancak
böyle kusuyor oğullarını
ömer turan
temmuz 2013
Sadece yanlizlik kaldi elimizde..onuda kendi elimizle yapıyoruz ...
YanıtlaSilİşte böyle görsellere atlayıp yorum yapma hevesinde oluyorum farklı bir şey çıkıyor :D Okudum ama bu kez ;) Buarada Doctor Who en sevdiklerimdendir.
YanıtlaSilBu şiir insanın yaşadığı kente yabancılaşmasını, oraya sığamamasını az ve öz kelimelerle duyumsatıyor.
YanıtlaSilİnsan bir yalnızlık portresidir. Boyaları her gün biraz daha dökülen.
Çok güzelmiş...
YanıtlaSilOkuyarak değer katmışsınız. Teşekkürler Aze.
YanıtlaSil