kısa ve derin fay kırıkları

Kendime

Kimseye karıştım mı? hiç karışmadım
Bu ki bana tuhaf sayılmadı
Gözleyip sordum mu hiç? hayır sormadım
Bu ki bana yalan sayılmadı
Acımak isim miydi? hayır
Bir evden olmak kötü müydü? hayır
Zamana zamanla bakmak ne idi ki
Baktım

Tarlayı tarlayla ölçtüm
Meyvayı meyvayla ölçtüm
Denizi denizle ölçtüm
Göğü gökle ölçtüm
Zaten insanı insanla ölçtüm ki
Buruk bir tat mı duydum
Ve duydum
Her şey ki bir yorumdu, sonuç değildi
Sonuç ki zaten yoktu

Sen ki kim
Beni bütün bırakma.

Edip Cansever

rüzgârın hatıraları

Biri söylesin ona

ondan sonra

sadece kuşlara baktım

sadece kuşlara

Çetin Akyıl

yakınperest

"Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra."

                                                                                                  J.D.Salinger
I.Perde

ten mülkümün zen bölgesine kurulan ülkenin sessiz kralıyım

ne biriken iş emirleri

ne tükenmek nedir bilmeyen viktoryen değerlerin baskısı

huzur,

kuşluk vakitlerinde saçlarımı okşayan hatıratın
yakaza hâlidir

II.Perde

ten mülkümün zen bölgesine kurulan ülkenin sessiz kralıyım

ne gelecekten çalan kırmızı alarm zilleri

ne de zihnimi hiç terketmeyen düş vızıltısı

mazi,

gurup vakitlerinde otağıma kurulan 'uzak/yakın' dan başkası değildir

III.Perde

zen bölgesine kurduğum ülkenin sessiz kralıyım

iyiyim

A’dan Z’ye kendime yürüyorum

pişman değilim
mutluyum
aynalarla sevişmekten.

fy