Şiir, Edebiyat, Kültür, Sanat

20 Kasım 2015 Cuma

Aşk Ve Katil


uzaklık avutur   
ve sessizlik başlar acıtmaya  

ihanet, ayrılığa borçlanmaktır   
bilinmez, kimden akar en çok kan orda

her aşk bir gün, kendi katilini bulur   
silah çeker biri, öteki ortak olur suça

mecalim yok yeni cinayetlere, körelmiş maharetim  
bir kurbanım var ki, öldüm ölesi bende yaşar  

şifrelerimi çözdüm, buydu son ustalığım 
gönlüm dehlizinde beni boş yere arar  

bütün yalanlarımı buruşturdu vicdanım  
benden eksilen hakikat, fazlaymış artık hayata   

tek mülküm kaderimdi, vedalaştım  
unutulur emanette zaten, ruhum da 

görgü tanıkları, posta güvercinleri, akbabalar  
aşk çekişen biri var olay yerinde, belki o aklar  

kundakladım gövdemi, enkazdan ibaretti o da  
parola sordu birbirine dağılmış parçalarım 
yüzüme sürmek için sakil gözler aradım   

iyice sürttüm çehremi toprağa,  
rengim atsın, aşınsın harflerim  
bir parem düşman olsun kırkına   

ücramla çarpıştım yetmedi
omuzbaşımla barıştım dinmedi  
kapattım sesimi, ışığımı söndürdüm  
yaktım, benden kalan ne varsa 

küllerimi bulduğum bu kuytu köşede
bu hava kabarcığı altında  

gördüm:  

beni uzaklık avutmuş   
sessizlik acıtmış seni

Akif Kurtuluş

5 yorum:

N.Narda dedi ki...

güzelmiş.

mabelard dedi ki...

İyi bir şiir avcısı olduğumu söyleyenler olmuştu :) Şiir biraz da sezgiyle yakalanıyor galiba.

N.Narda dedi ki...

Sezgi, evet :)

Azize dedi ki...

Sahi var sizde galiba öyle bir şey. İyi şiiri yakalamak.. Bu da güzel... Akif Kurtuluş'un da diğer şeylerine bakayım ben...
Teşekkür ederiz.

mabelard dedi ki...

Keyifli okumalar. Selamlar.