Ephedra

günaydın, selamladığın ağaçların başı çoktan kesik diyorlar
bakışmaları bile yeminli değil çoktan bu yana
çoktan bu yana ben tamamlıyormuşum canlı canlı gülüşlerini
aklımda ve gerçekten de bir tuhaflık varmış
senin beni beslemende Ephedra
ben bir kara hayvanıyım

dirilten bütün ısırmacıkları hatıraların
bütün altın hisselerim güvenli suların altında
yer imbikteki yargıçları da böyle kandırıyorum ve gök imbikte
ölümleri kanıtlanmamıştır bulunmamışsa
cesetleri güllerimizin

günaydın alın teri dökerek ölesiye
ölünceye edindim inançlarımı
ne ödünç alındı ne çalıntı diyorlar, bana yabancı
şu muhalif hatıralar, çoktan bu yana

gülgûn piyale, bakır sini, toprak testi dudaklarımız
kelimeciklerin omuzcuğunda sıra sıra
ben seni hiç öpmemişimdir
kelimelerinin omuzcuğundan öpmüşümdür hırsla

açlıktan düşmek üzereyken aşk beslendiğinde kurtboğan
şifanın cömertliğinde ve öldürüldüğünde büyük iyi niyetle
mizansen canım diyoruz biz dışarıdan bakanlar yine de

dağılmaya devam ediyoruz sinemadan çıkıp
ağlayanlarla birlikte

Nilgün Aras
Ayna İnsan Dergisi 2016, Sayı:18