derin ve duru

"hatırla insan hatırlar" Emrah Altınok

zülüfünde yabanıl kuşların büyüsü var
dağların kokusu
ormanların gümbürtüsü var 

bütün bunlar doğallık mı, estetik mi?
yok, ikisinin ortası diyeceğim amma 

ardından hangi söze bağlanır ki bir gülüşün coğrafyası

belki tanrısallık
evet tanrısallık

giz içinde giz
oyun içinde oyun

orada gözlerindeki uçuruma düştüğüm cazibe

teslim olmak nedir

unutmak nedir bilmediğim,
körebe

bilmek hatırlamaktır, her şeyi hatırlıyorum

nutkum tutulmuş hâlde güzün ortasındayız

önümüz çöl

aramızda unutuşun kör kuyuları

aramızda dicle, fırat

yeditepe istanbul 

aramızda gordon pym'in öyküsü

fersah fersah denizler, kalyonların gürültüsü

orta yerde narcissusun aynaları 

kaybolmuş, gücenmiş ve incinmiş sevdalar

yaşamak baştan ayağa lime lime dökülürken

sorarım

yasak meyve kimin umrunda

ve hangimizin koynunda hakikatin pusulası var

yok

yüzümü yüzüne sürecek ikincil yüzüm yok

ateşe dokunacak gücüm yok

âh derin ve duru yakınlık

aramızda bunca kadim sınır varken

yine de bir umut
içimde kuş gibi ürperme

öpeyim geçsin demek geliyor can-ı gönülden

öpeyim geçsin

iyileşsin bizi yaralayan incinme

h@nna m.