Şiir, Edebiyat, Kültür, Sanat

31 Mart 2014 Pazartesi

EL TRAJE DE LA INFELICIDAD


elimde mutsuzluğun mağrur kaftanı
hiç olmadığım bir yerden geliyorum
karşımda öylece duruyorsunuz

ve ölümün o kusursuzluğundan habersiz
saçılıyor eteklerime incileriniz

kimseyle konuşmaya niyetim yok
çünkü ben hep haklıyım
çünkü güneşi perdeleyen ay kadar yakışıklıyım!

yalın kılıç gözlerim kınsız
bir bir tutunuyorsunuz saçlarıma
saçlarım sonsuz

denizkızları oturmuş bir köşede
şarkı söylüyorlar bana

ne olur bir an için bilseydim
bir gecenin yalnızca bir gece olduğunu
bir rüyânın yalnızca bir rüyâ

Ali Çivril

Ağustos 2007, Ada Dergisi Sayı:10



Hiç yorum yok: