dalında unutulan kayısı
kurumayı beceremez tek başına
güneş tutulmasından
güneş tutulmasına dek sürüyor yaşam
giderek kararıyor orman
"bazen içi de güneşlenmek istiyor insanın" *
susmak
bağışlamak değil
bağışlanmak hiç
ama küsmek kader
ölümün rengini çıkar
acının çevirisini
tüm dillerde
biri bende kalsın
bir de
dalında unutulan yemişler
Naime Erlaçin
Zerenze (Likurga Susları) Hayal Yayınları-Sayfa 46
(*)Emin Akdamar
1 yorum:
Nefis bir şiir,başka ne denir ki.
Yorum Gönder