dirimin inceliğini yazdığım monodram bitti
ve içimdeki deniz çekildi
kurudum
tuzum hasret yığını
sol boşluğum ferfecir
yemen çöllerine s a
v r u l d u m
yoluna kurban olduğum
farkında değil miyim sanıyorsun
gönülden ustalıkla çekilmiş zamanın ağında
bilirim, gösteri balıkları yaşamaz artık
çırpınış kuşlar için bayram sofrası
bin kıratlık inciyi kaybederek yaşamak
karada mercan beklemektir, farkındayım
aslında bana sorarsan en zor olan da bu
gazze iklimine benzeyen havayı
böyle durağan; tek başına, direnerek solumak
hayat! durma
bana bi'yağmur bulutu ısmarla n’olur
karla karışık melodram
iyot kokusuyla bezenmiş inziva da olur
kuzeydeyim
içim dışım karagöz perdesi
gör bak telvem kuru, ruhum çorak
beni çöz, beni bu sahneden indir
yüzümü zümrüt taşı
gibi ummâna
göğün aynasına
n’olur
aşkolsun de, kıbleye çevir
Fatih Yavuz Çiçek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder