Mathilda...

"Kötüyüm Mathilda,"* hiçbir sevinçle onarılmayacak kadar çok kötü.

Oyuncağı kırılmış çocuk gibi küskün 

ve buruk.

"Mutlu olmakla mutsuz olmak arasında bir yerde kaybolup gitmekten korkuyorum."

Kötüyüm. Ve ömrümün ömrüne ihtiyacı olduğunu aldığım her solukta biraz daha duyumsuyorum.

Gel, gövdemi içindeki denizin suyuna kat,  iyileştir beni Mathilda.

fy


*Kötüyüm Milena, bilmediğin kadar kötü...Onun için bağırıyorum ya!
Kafka Milena'ya Mektuplar, syf.222