Şiir, Edebiyat, Kültür, Sanat

28 Şubat 2017 Salı

bumerang


insan ne zaman yorulursa 
göğsünde bin okyanus uyutur

uçurumdan düşen akşam güneşi
geç kalan boynunu büker bir çiçeğin

bir deri bir kedi kaldım dünyada
karanlığı kurutan kimsesiz ay

durdum düşündüm otobanları, yalnızlıkları
ey hayat şarjöründe kaç ölüye yer var

bazıları kendi kayıplarına kederlenirken
beni içinden atan sığamadığım odalar

kendime ettiğim yeminler bumerang
bir yığın ilaç sonra elmaların yanında

kaç sevincim kaldı şunun şurasında
bir senin gelişin, bir gülümseyişin

gün uzak bir dağ gibi dikiliyor aramızda
gölgeni de seviyorum gölgemle bir olunca

Serkan Türk
Uzun Ruhlu Bir Cüce, Yitik Ülke Yayınları, syf.13



Hiç yorum yok: