vera

"nasıl desem, adı ılgın, ağaç giz dolu bir sesin öte yakası -diyemedim-
                                                                      Seyyidhan Kömürcü 

I.Perde

ben ruhumda büyümekte olan giz ağacını

yerinden sökmeye,

kesip atmaya kıyamam

varsın dursun,
kaplasın içimin yazlık sinemalarını

ya da kaçak bir seyirci gibi 

izlesin ömrümün güze batık film arşivlerini

ve sonra desin ki

düştüğüm maraz
yandığım sözün ömr-i tâûnu benmişim meğer

o hâlde

gövdemi daha fazla tozlaşmadan

dokularına kök saldığım nâr-ı muammadan

saklayamam

II.Perde

âh öznesinden güç aldığım cömert ılgın

vera
ah/sen
hüzünderen payidar

iki yarım hayat bir bütün aşk

ipek böceği kıvamında, lekesiz

beyaz

bembeyaz

söyle:

bizim leylâ’dan ve kays’tan ne farkımız var

h@nna m.