dünya uzun bir yanılsamadır...

 

"kaç zaman geçtiyse hep aynı vakte tanık yüzyılın sağırlığı

inandım ki tabiatın rahminde yazılıdır

günü geldiğinde gitmek içindir dünya

o caddeler o eski samimi evler o çocukluk hatıraları

top koşturduğumuz arsalardan ibaret ömrümüz

bırakmıyor yakamı

yokum diyorum evde değilim

ben artık o ben değilim büyüdüm ve çok üzüldüm

yokum diyorum sıkılıyorum diyorum ruhumda bir kıskaç

eziliyor içim bir taş ağırlığı karnım biçim biçim

yokum diyorum yokum

tutunabilseydim eğer bir tırabzana

bir merdiven boşluğu şarkısı kulağımda

bir su sûresi dinginliği sarmalayıverseydi

-su sûresi insana huzur verir

yani olabilseydi öyle bir sûre

içimizde sonsuz serinlik-

korkusuz dolaşabilirdik bir uçtan diğer uca acılarımızı."

Sema Enci