Şiir, Edebiyat, Kültür, Sanat

10 Haziran 2014 Salı

Evimize Gidelim



“Beni bana gösterecek aynamdı, almışlar” 
Behçet Necatigil’in anısına 

Gözümde tüttüğünüz bir akşamüstü sezinledim 
Yaz dönemi, hüzün kana karışmadan önce: 
-anılar derin ve dar- 
Düşlerimi okşardı mine gözlü bir gece 
Çocukluğun soy adı, - evimize gidelim. 

Aşklar, şairlerin yazdığı, beslediği evlerin 
Avlusunda dilsiz mercanların seviştiği 
- kollar nasıl da uzar - 
Çok eskiden seninle – bağışlayın yüreğimi 
Boş bakışlardan daraldı, evimize gidelim. 

Göğsünüzde nilüferler ürperir elimi sürsem 
Elveda yuvasız anka, çiçeksiz bahçe, anısız şiir 
-serin göğüslü mezar- 
Hangi hırkayı bürünsek ısınmaz gözlerimiz 
Gündüzler mi kısaldı, evimize gidelim, 

İlk evler, ilk evlilikler albümü, kırgınlıklar... 
En çok kimi tükettikse, en çok kimi aradıksa 
-dar çağlarda döndüzar - 
Sırça gençliğimizin yabancı sınavlarda 
Kırıldı kolu kanadı – evimize gidelim. 

Maskeli balo bitti.. Arayan kim soran kim... 
Çok eskiden sizinle buluşurduk törensiz 
-sokakların gözü var- 
Her köşede muskalı – kamçılı töreleriniz 
Acı, çiğ hurma tadı – evimize gidelim 

Gözümde tüttüğünüz her akşamüstü aynı resim: 
Sayfalarda ellerin, solgun bir güllü desen 
-hasret ne vakte kadar– 
Kapatırken kitapları metal çağ, beni sizden 
Başka hiç anlayan olmadı – evimize gidelim. 

Hüseyin Cahit Kerse