“Yakında bu
yük çok ağır gelecek, sevgili kardeşim,
Ve batacağız
uçurumlara.” Ingeborg Bachmann
bakarsın talihin çarkı tersine döner
kucağında büyüdüğümüz hayat,
ölüm sapağında bizi hatırlar
ölüm sapağında bizi hatırlar
acı soyulur,
hüzün çekilir
ve alçıda bekleyen kanatlarımız
uçurum kıyısında nihayet, hayırlı bi’işe yarar.
bakarsın hızla Paris'e
düşer,
İnge’nin küçük
balıklarına dönüşür gövdemiz
pas sökücü yağmurlar gelir sonra deli kanda Seine krizi
pullarımız el değmeden çözülür kurtlanmış paslarından
kalptir; gördüğün belki zâhirî uykudur, biter
bellekte yüzgeçle solumanın doyumsuz tadı
ufkumuzu es geçen yüzyıl elinde küresel bir
akvaryum
bakarsın önümüzde ağlayarak diz çöker
mevsimidir
“intikam içli bir
marştır gerçekte”*
ve bağışlamak: en yağız hançer
ki
iz bırakır,
gül kokusu bırakmıştır, aşkla bilendikçe.
Fatih Yavuz Çiçek
*İlhami Çiçek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder