Zamanın yüzündeki anlamını seviyorum
Karışıklığını kalbinin
Çizgilerinde gezinen uysal kediyi
Göğsümde yaslanan sabahını başının
Kolların sanki hiç gitmemiş gibi
Yatağın sen tarafına geçiyorum bazen
Böyle böyle bırakıyorum beklemeyi
Evde bir yalnızlık var
Kimin?
Sormaya korkuyorum inan
Üstüme kalacak diye...
Muharrrem Sönmez/Merdivendeki Çocuk Syf.20
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder