gece kırmızı bir ruj lekesi gibi dağılıyor aklımızın
örtüsüne
oysa
öğrendik
körebe
oynamak gibi bir şey aşk
aşk, terk
edilmiş tarihler toplamı
bu yalanın mimarı
tanrı sonra suçlayabilirler bizi
ölmeye
doğru uzayan yaralarımızı görmezden gelerek
kimsenin
adım atamadığı sokağa bakan iki cam
cam
soyunmuş bir şeydir bu bahiste
ve
birbirlerine doğru kırılmayı geçirirler içlerinden
birbirlerine
sürtünerek birbirlerine bata çıka
öldürülmelidir çünkü özlem
suyun
söküğünü dikeceğiz daha
dünyayı sevdiğimiz zamanlarda
gelecek
ne anlar hayat
bir kibrit kutusunda saklanan
fotoğrafın hüznünden:
ki gömüdür!
bir gün göçeceksek yerleşik
aşklardan çingeneler gibi
bir yanımız
hep esmer kalacak ve heybemizde intihar notaları
biz makam değiştiriyoruz
biz makyaj tazeliyoruz
ve gece kırmızı bir ruj lekesi
gibi dağılıyor aklımızın örtüsüne
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder