Sol Boşluğumda Olup Bitenler

"Yalnız yaşayan insanların 

kendi içlerinde başlayıp biten eğlenceleri vardır"
                                                  Oğuz Atay

I

sana bütün maskelerimi sıyırıp attığım tanrı katından bakıyorum

yüzümde yorgun bir kuş sürüsü

yüzümde upuzun bir yağmur duası

en doğru dua nereden dökülürse dil kumaşına

ben de oradan dökülüyorum, çırılçıplak

içinde göller biriktiren güzelliğine

bazen;

aç bir kurdun gözlerinde nefes alırken buluyorum kendimi

bazen, süt dökmüş bir kedinin bakışlarına saklıyorum

yalnızlığın hiçbir zamana sığmayan adımlarını

tanrım diyorum;

tanrım bu vahşi, bu ürkek hâlimle

şimdi kimim ben! kim?

sahi yalnızlık deyince

sen; zılgıt çeken bir rüzgârla kol kola,

dağ başlarında yalnızlık halayına durdun mu?

durmadıysan, ağaçlara sor

anlatsın

kendi içindeki eğlenceden hüzünlere mendil sallamayı

II

sana tozları alınmış ruhumdan bakıyorum

yüzünde pembe tül, mavi çini pencere

sol boşluğumda olup biten her şey,

huş ağacı dibinde serin bir öğlen uykusu gibi

tanrım diyorum;

tanrım or’da bırak, n’olur uyandırma beni

Fatih Yavuz Çiçek