Şiir, Edebiyat, Kültür, Sanat

22 Mart 2014 Cumartesi

Ayna Ve Gölgeler


dilimizin ucunda vezüv tuğrul kuşun otağındaydık
zifiri bir leyl'in geniş rahmine sığınmış
iksirli gül zamanları yudumluyorduk, 
aşkla

nabzımda kar gibi yakan ateşler vardı
kirazların hiç bitmediği cömert mevsimler

ikiden bir olmayı
özlemiştik içten içe yanmayı
birlikte varoluş:
'bir mum alevinin İs'indendir' iz bırakır dedin
ve özlemek 
içimizdeki aynayı koşulsuz sevmektir
sevmekse kumdur
kum, kaf dilinde güneşe doğru yürümektir sevgilim

malûm
yalnızca ateş değil, kanatlarımızda kırıklar da vardı
eksilmeyen ağır yükler, eprimeyen yaralar
hani en çok da cennetimizden kalan gölgeler

/yürüdük/

'her gölge ruhundan tanır ışığı'
aşk, iyileşmektir
ve ışık cesaretin soylu rüzgârıdır dedin

/estik/

dilimizin ucunda vezüv
böyle böyle kopardık devlerin bahçesinden narı

Fatih Yavuz Çiçek
Ayna İnsan Şiir, Edebiyat, Kültür, Sanat Sayı: 2012/2

3 yorum:

eylül nisa yolcuoğlu dedi ki...

Tuğrul kuşu... İmgeleri ne kadar güzel bu şiirin. Mitos'la ve masalla beslenen metinler her zaman bana çok güzel gelir. Yüreğinize sağlık!

mabelard dedi ki...

Okuyarak değer katmışsınız. Teşekkür ederim.

eylül nisa yolcuoğlu dedi ki...

Rica ederim, teşekkür bizden...