Hatalarımı seviyorum. Kusurlarımı da. Mükemmel şiir olamayacağı gibi, dört başı mamur mükemmel insan da yok elbette ve insanın bir yanı varoluşundan beri hep eksik. Hep yarım.
Bu yüzdendir belki de kendimizi bir başkasının teninde, ruhunda, puzzle gibi tamamladığımız. O'nun yarımıyla bütünleşme duygusuna sımsıkı sarıldığımız.
Böylesine yoğun bir bütünleşme, menfaat duygularından arınmayı gerektirir. Şüphe'den ırama'yı. Dünya'yı, "Kün" lafzıyla başlayan ve sonu kıyametle bitecek uzun bir kitabın sayfalarından ibret alarak okumayı gerektirir.
Gerçek şu ki insan yaradılışı gereği hataya meyillidir. Menfaatine düşkündür. İki insanı birbirine yakınlaştıran en tehlikeli ilişki biçimi, menfaat ilişkisidir zaten. Menfaat, ayrık otu gibidir. İşgâlci ve yayılmacı. Hatta bu öylesine hızlı bir yayılmadır ki işgâl ettiği yerde insani değerlere ait ne varsa yavaş yavaş, gizliden gizliye kurutur. Öldürür. Menfaat otuna teslim olan insanların kalbinde çürüme kaçınılmazdır. Çürüme, ilerleyen zaman kadrajında yerini kokuşmuş, insanlıktan çıkmış et yığınlarına bırakır.
Çok şükür menfaatperest bir yapıya sahip değilim ama sütten çıkmış ak kaşık'ta olmadığımın bilincindeyim.
"Türkçe'de "şeytana uymak" diye tabir edilen bir deyim var. Şüphesiz, iblise uymanın, yasak meyveyi tatmanın hazzı kadar, iblise ve iblisin uşaklarına direnmenin de tarifi güç bir hazzı var.
Benim ruhuma telkinim şu: Carpe Diem! (An'ı yakala) fakat, Memonto Mori! (Ölümü hatırla)
Hatalarım, günâhlarım elbette var. Hem, yaşadığı sürece kim anasından doğduğu gün gibi tertemiz kalabiliyor ki. Başlarken belirtmiştim. Hatalarımı seviyorum. Kusurlarımı da. Onları hatırladıkça, esirgeyen ve bağışlayan rabbime sığınıyor, sığındıkça kuş gibi hafifliyorum çünkü.
“ De ki: “Ey çok günah işleyerek kendi öz canlarına kötülük etmede ileri giden kullarım! Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz. Allah dilerse bütün günâhları mağfiret eder. Çünkü O, çok affedicidir, merhamet ve ihsanı fazladır." (Zümer Suresi 39,53)
“Bütün Âdemoğulları günahkârdır, günahkârların en hayırlıları ise tövbe edenlerdir.” (Hadis-i Şerif, İbn Mâce, Zühd, 30)
“Eğer siz günah işlemeseydiniz, Allah sizi helâk eder ve yerinize, günâh işleyip, peşinden tövbe eden kullar yaratırdı.” (Hadis-i Şerif, Müslim, Tevbe, 9, 10, 11)
İyilikle kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder