Şiir, Edebiyat, Kültür, Sanat

6 Nisan 2014 Pazar

Fırtına Sonrası


tedirgin sabahlarda çoğalır göğün yüzü
düşümde bir hatmi çiçeği ansızın
çakırdikenleri dalar kalbimi 
savruldukça zaman
azaldıkça çoğalan
nârım dağılır ağzımda
dilimde o sessiz ve konuşkan sızı

yakar
dokundukça geleceğin elleri
bir yunus yükselir bilinç okyanusundan:

'mirim' der,
“mirim,
konuşma!”

titreşen sonsuzluğa baktıkça
kehanet gibi tazelenir yalnızlık bilgisi
dayancım sınanır provezza fırtınalarında
'sus!' der dudaklarım

Naime Erlaçin

Hiç yorum yok: